~18. Troszkę miejsca w serduszku.

-no nie wierzę!- odwrócił się w moją stronę z żółtym materiałem w ręku- Ty masz moją koszulkę z repry!- nie mam pojęcia z czego on się tak cieszy.

-No i z czego ten zaciesz?

-Wkładaj, chcę cię w niej zobaczyć- powiedziawszy to rzucił mi materiał na głowę, więc grzecznie wykonałam rozkaz- no i bardzo ładnie- odgarnął moje włosy z twarzy

-Głupi jesteś- odepchnęłam go delikatnie do żartów

-Ty rozumiesz chociaż co oni mówią?- wskazał na telewizor w którym leciał właśnie finał ekstraklasy.

-No pewnie przecież to moi rodacy

-Kibicujesz którymś z nich?

-Zawsze i wszędzie Lech. To mój ukochany klub!!

-Ej myślałem, że to Barcelona jest twoim ulubionym klubem

-No Barca też. W moim sercu jest miejsce i dla Kolejorza i dla Barcelony

-A znajdziesz tam jeszcze troszkę miejsca?- zapytał spoglądając w głąb moich oczu jakby to tam chciał ujrzeć odpowiedź

-A jak wiele miejsca? I po co?

-Nie wiem trochę wystarczy. Dla kogo? Na początku dla przyjaciela, a potem…- mówił powoli, w tym samym czasie zbliżając swoje usta do moich

Wreszcie spotkały się w z początku delikatnym a potem coraz bardziej namiętnym pocałunku.

-A którzy to są ci twoi?- zapytał kiedy już się od siebie odsunęliśmy

-Niebiescy, ci drudzy to Legia  nasz największy wróg, więc ty kibicujesz Lechowi- rozkazałam mu.

Neymar jednak nie obejrzał ze mną meczu do końca. Zasnął w połowie drugiej połowy, a ja nie miałam serca go budzić. Pewnie był zmęczony po treningu a jeszcze się mną zajmował. Sama obejrzałam spotkanie do końca ostatecznie wygrała i jednoznacznie została mistrzem moja drużyna z Poznania. Nie chciało mi się spać więc poskakałam po kanałach, jednak nie znalazłszy nic ciekawego wyłączyłam TV. Spojrzałam na mojego śpiącego towarzysza nie mogłam się powstrzymać i pogłaskałam go po delikatnie zarośniętym policzku. W momencie kiedy moje palce dotknęły jego skóry ten delikatnie zamruczał, a na ustach pojawił się delikatny uśmiech. Wpatrując się w jego idealne rysy oparłam głowę na jego ramieniu aż w końcu sama zasnęłam.

Szliśmy trzymając się za ręce co chwilę spoglądając w swoje oczy i zatrzymując  się by złożyć na swych ustach delikatny pocałunek. W pewnej chwili poprosiłam, aby zaczekał i pochyliłam się by zawiązać buta. Jednak gdy się podniosłam nie było go w tym miejscu. Rozglądałam się, nawoływałam jednak to nic nie dawało. Nagle gorące słońce przysłoniły czarne chmury, i rozpętała się potworna burza. Piękny park zmienił się w dziki las, wszędzie było ciemno, i miałam wrażenie że za każdym drzewem czyha jakieś niebezpieczeństwo. Raz po raz pioruny rozświetlały moje otoczenia, a wtedy zauważyłam jakąś postać miedzy drzewami, ale to nie był on. Przerażona zaczęłam uciekać ale ten las nie miał końca, wołałam o pomoc ale nikt się nie pojawił…

Przerażona otworzyłam oczy i rozejrzałam się dookoła, byłam w swoim pokoju. Poczułam jak ktoś dotyka moje ramie

-Spokojnie, jestem przy tobie- uspokajał mnie i mocno mnie przytulił a ja ufnie się w niego wtuliłam. Wdychając jego zapach, znów odpłynęłam w krainę Morfeusza. Jednak tym razem sen był spokojny.

Obudziłam się jakoś koło 9, spojrzałam na mojego towarzysza, który przyglądał mi się tymi brązowymi paczałkami, z szerokim uśmiechem. Mimo woli kąciki moich ust poszły w górę.

-Jak się dzisiaj czujesz?- zapytał odgarniając grzywkę z mojego czoła

-Trochę lepiej- odpowiedziałam nadal śpiąca z obolałym gardłem.- Dziękuję za opiekę. Możemy iść na śniadanie- chociaż wcale nie miałam na to ochoty, najchętniej zostałabym w łóżku kolejny dzień.

-O nie ty nigdzie nie idziesz- powiedział wciągając mnie z powrotem do łóżka przykrywając szczelnie kołderką.- musisz się wykurować jak to mawiała moja babcia.

-No weź dzisiaj jest mecz który komentuję, muszę iść

-Nic nie musisz. Już załatwiliśmy ci zastępstwo

-No proszę cię nie chcę spędzić urodzin w łóżku

-Masz dzisiaj urodziny?- przestraszył się

-Nie ale jak dzisiaj znowu spędzę dzień w łóżku, to jutro nie będzie mi się chciało wstać i będę miała zmarnowane urodziny

-Przecież widzę że ledwo trzymasz otwarte oczy- i miał rację zasypiam- i nie będziesz miała zmarnowanych urodzin. Obiecuję ci- ostatnie słowa wyszeptał mi do ucha po czym pocałował w policzek i opuścił pokój.

-----------------------------------------------------------------------------

Witam kochane.

Za oknem straszna pogoda więc chciałam wam umilić jakoś ten wakacyjny dzień

Mam nadzieję że wam się podoba,;)

Nie mam pojęcia kiedy pojawi się następny odcinek

Bo mam małe urwanie głowy

Ale postaram się jak najwcześniej

CZYTASZ=KOMENTUJESZ

(to naprawdę motywuje)

POZDRO AMZ xoxo