-psss- wytknęłam język w jego stronę i weszłam s powrotem do pokoju. Kątem oka zaobserwowałam jeszcze,że ten gest nie spodobał się panu wspaniałemu"
W sumie to ja też miałam ochotę poleniuchować nad jakąś wodą, tym bardziej, że pogoda temu sprzyjała, ale tak samej to trochę głupio. <Tylko, że nie muszę być sama> pomyślałam i rozpoczęłam poszukiwanie numeru do dziewczyny którą poznałam w samolocie. Kto wie może sprzyja mi szczęście i ona także nie ma co robić dzisiejszego dnia?
~Słucham- przywitał mnie ciepły dziewczęcy głos
-Hej to ja Agnieszka. Pamiętasz mnie jeszcze?- chciałam się upewnić zanim zadam kolejne pytanie.
-Hej. Oczywiście, że pamiętam, jak mogłabym zapomnieć o mojej nowej i jakże jedynej Polskiej przyjaciółce- zaśmiała się a ja wraz z nią- to w jakiej sprawie dzwonisz ma Polska przyjaciółko?
-Chciałam tylko zapytać czy masz jakieś konkretny plany na dzisiejszy dzień?
- W sumie na dzisiejszy dzień planowałam tylko9 nudzenie się, a co?
-Co powiesz na wspólne nudzenie się i leniuchowanie najlepiej nad jakąś wodą?
-Hm czyli proponujesz mi wspólny wypad na plaże by poflirtować i wyrwać jakieś ciacha bez koszulek?- zapytała na poważnie
-Nie do końca mi o to chodziło, ale czemu nie. To co zgadzasz się?
-Zapamiętaj sobie jak nadarza się okazja by poflirtować z jakimiś przystojniakami, a tym bardziej przystojniakami bez koszulek to ja zawsze jestem na tak. - zaśmiała się
-Czyli widzimy się na plaży za jakąś godzinę?
-Okej, będę na ciebie czekać w takim małym barze zaraz przy wejściu.
-Dobra. To pa.
Postanowiłam się już przygotować do wyjścia. Z walizki wyciągnęłam błękitny kostium kąpielowy
Na wierzch wciągnęłam dżinsowe spodenki i ciekną bluzkę z wyciętymi otworami na plecach. Zawiązałam jeszcze moje trampki i byłam już gotowa.Postanowiłam nie robić żadnego makijażu, bo przecież idziemy na plaże, włosy związałam w luźną kitkę.
Wyszłam z pokoju i zeszłam do recepcji. To co mnie zdziwiło to, że nigdzie nie spotkałam zawodników Barcelony, a z tego co wiem nie mają oni żadnego treningu o tej porze. Nie zastanawiałam się nad tym dłużej tylko wsiadłam do jednej z podstawionych taksówek. Z początku nie wiedziałam gdzie mam jechać, ale kiedy wytłumaczyłam facetowi gdzie umówiłam się z koleżanką, ten wydawał się wiedzieć gdzie to jest. Po pół godzinie dojechaliśmy na miejsce, wysiadłam z auta i zapłaciłam kierowcy. Na plaży nie było wiele ludzi, szybko znalazłam bar o którym mi mówiła, i udałam się szybko w jego kierunku. Zauważyłam ją siedzącą na jednym z wysokich barowych krzeseł stojących przy ladzie. Podeszłam do niej a ona przywitała mnie szerokim uśmiechem.
-Hej. Jak tam w twojej pracy?- zapytała ciekawie
-A lepiej nie gadać- machnęłam ręką na znak,że to beznadziejna sprawa, ale ona się tak łatwo nie dała
-Ej, co jest? Z tego co wiem to nie grali jeszcze, żadnego meczu więc w czym problem?
-Od jutra moja praca nie będzie polegała tylko na komentowaniu
-ooo a co jeszcze będziesz robić- przerwała mi moja wypowiedź
-Nie przerywaj mi to dokończę- zaśmiałam się- będę jeszcze pracować dla jakiejś gazety
_ale super będziesz przeprowadzała wywiady- podekscytowała się, ale przesłałam jej niezadowolone spojrzenie co ją trochę uspokoiło- ale mów, mów- zachęcała mnie do dalszej wypowiedzi
-Właśnie, że nie będę przeprowadzała wywiadów. Mam spędzać cały czas wolny poza treningami i meczami z zawodnikami jednej drużyny. I raz w tygodniu spisywać relację z tego co robili jak się zachowywali a nawet z tego co jedli.
-Ej spędzisz czas z wysportowanymi super ciachami, więc w czym problem?
-w drużynie zawodnikach a konkretnie tylko jednym, wiesz kiedyś to nawet go lubiłam.Oglądałam jego mecze, zbierałam plakaty z nim a nawet mam jego koszulkę z reprezentacji. tylko, że w rzeczywistości jest całkiem inny niż w telewizji. Jest pewny siebie, dumny i arogancki- zaczęłam wymieniać i pewnie tak szybko bym nie skończyła gdyby Carlotta mi nie przerwała
-To pozostaje nam modlić się by ta drużyna szybko odpadła z eliminacji- zaśmiała się, a mi wcale nie było do śmiechu
-Na to bym nie liczyła
-To co za drużynę ci przydzielili?
-Barcelonę
Czyli tym dumnym piłkarzem jest...
-Neymar
-Ojojoj- pokręciła głową
-Co jest- zdziwiłam się
Mam nadzieją, że się na mnie nie obrazisz. Bo gdy rozmawiałyśmy przez telefon był przy mnie mój brat i postanowił sprawdzić z kim to ja się zadaję i pewnie niedługo się tu pojawi wraz z kolegami
-A co twój brat ma do tej całej sytuacji? I dlaczego miałabym się obrażać?- zastanawiałam się i przyszedł mi do głowy jeden głupi pomysł- Czy twoim bratem nie jest czasem... nie było dane mi dokończyć
-o witam naszą nową znajomą- przywitał się ze mną
-Tak, to jest właśnie mój brat- wskazała na mężczyznę, który właśnie przed chwilą się pojawił, a ja zaśmiałam się dlaczego wcześniej na to nie wpadłam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz